Šta je plagijarizam?
Plagijarizmom se bavi plagijator, osoba koja prisvaja tuđa dela kao vlastita.
Odavno već plagijarizam nije tabu tema. Tome svedoči i muzej plagijata, Museum Plagiarius, koji je otvoren u Nemačkom gradu Solingenu 2007. godine. Ovaj muzej čuva i sakuplja plagijate iz svih delova sveta, a nastao je kao potreba da se svi plagijati koji stižu na takmičenje za plagijat godine pod nazivom Plagiarius Award, negde kolekcioniraju.
Sam izraz plagijarizam nije toliko često u upotrebi kao što su termini plagijat i plagijator.
Šta uopšte znači plagijat? Poreklo vodi iz latinskog jezike, odnosno od reči plagere koja u bukvalnom prevodu znači oteti ili od reči plagiarius u značenju kradljivac.
S obzirom da znamo koren reči, plagijarizam možemo odrediti kao sklonost književnoj ili drugoj krađi, kao i svakom drugom nedozvoljenom prisvajanju tuđe duhovne svojine uopšte.
Prema drugim izvorima, plagijat se definiše kao umetničko, naučno ili drugo delo nastalo podražavanjem ili prisvajanjem tuđe autorske svojine.
Iako postoji i takmičenje u što boljem plagijatu kao i pomenuti muzej, u Evropi se plagijarizam smatra velikim etičkim prekršajem. Tako je minister odbrane SR Nemačke, Karl-Theodor zu Guttenberg 2001. godine podneo ostavku kada je otkriveno da je njegov doktorat iz pravnih nauka ustvari plagijat.
U muzici i likovnoj umetnosti toliko postoji plagijata da je pitanje da li se tome može uopšte stati na put. Na tu temu likovni kritičar Ante Vranković objavio je knjigu pod nazivom “Afera plagijat – otvoreni dossier”.
