Šta znači reč defetist?
Onaj koji sledi defetizam naziva se defetist.
Pozivajući se na etimologiju saznajemo da izraz defetist potiče od francuske reči defaite što se doslovno prevodi kao poraz.
Pri objašnjavanju reči defetist trebalo bi krenuti od pojave koja se naziva defetizam a koja označava prihvatanje poraza bez borbe. Tako da je defetist osoba koja je malodušna, sklona pesimizmu, koja ne veruje u sebe, te ni u uspeh ili pobedu. Takve osobe su najčešće obeshrabljene , izgubljene u vremenu, zbunjene, ne retko sklone i panici u nekoj alarmantnoj situaciji (ratu, borbi, nekoj vremenskoj nepogodi), ali i izdaji. Zato pojam defetist često ima negativnu konotaciju, naročito u svakodnevnom govoru.
Takođe, defetizam se može opisati i kao raspoloženje koje izaziva demoralizaciju i dezorjentaciju u vreme ratova, revolucija ili nekih političkih previranja. Tako defetist može označavati i onog koji osuđuje rat i ratovanje, te koji je u svakom slučaju antiratno raspoložen.
Na primer, ako vojnik odbije da se bori jer smatra da će strana na kojoj se bori izgubiti može dobiti „etiketu“ defetiste.
Ovaj pojam je specifično vezan i za Prvi svetski rat, posebno za one osobe koje nisu verovale u pobedu svoje politike pa su tražili da se sklopi mir po svaku cenu.
Naravno, izraz defetista se može koristiti i u ekonomiji, kulturi ili sportu.
Za književnost se vezuje termin „antiratni defetizam“ koji izražava stanje duha posleratnog čoveka. Takva je poezija (i proza) Miloša Crnjanskog, Dušana Vasiljeva i Dragiše Vasića.
