Ikonografija – značenje
Ikonograf je osoba koji se bavi ikonografijom.
Etimologija kaže da izraz ikonografija potiče od dve grčke reči eikōn (slika) i gráphō (pišem), pa se doslovno prevodi kao ikonopis, ali i opisivanje, poznavanje slika i kipova, naročito onih iz starog veka.
Ikonografija, prema jednoj od definicija, je nauka o opisivanju, tumačenju i utvrđivanju slikarskih i kiparskih radova po atributima, simbolima i amblemima. Zato se pojam ikonografije tumači kao pomoćna grana istorije umetnosti koja analizira figurativna likovna dela po temama, atributima i simbolima.
Ipak, nauka koja se bavi tumačenjem smisla i značenja likovnog dela naziva se ikonologija. Ikonologija se predstavlja kao metod interpretacije istorije umetnosti.
Interesantno je da se kao teme u tim ikonografskim slikama i kipovima koriste različita istorijska razdoblja o kojima veoma malo znamo, pa se na osnovu teme (koju treba razlikovati od sadržaja) može naslutiti ili pretpostaviti radnja ili neki događaj iz starog veka. Zato i ne čudi što se menjao sadržaj (odnosno značenje dela) tematski istih slika kroz vekove, ako se osvrnemo kroz istoriju umetnosti.
Najčešće su teme u ikonografijama prikazivane sa bogatim opisima i veoma raskošno, što se naziva narativna metoda. Dok se sažeto prikazivanje teme zove simpoličko prikazivanje ili metod redukcije. I treća varijacija jeste kada umetnik prikazuje temu koja mu služi da prikaže ustvari nešto drugo svojstveno svom vremenu, te se ona naziva metoda simulacije.
Na primer, jedan od naših poznatijih ikonografa je Miloje Milinković, koji godinama slika vizantijsko lice srpskih hramova.