Značenje reči martirijum
Određena vrsta mučeništva naziva se martirijum.
Etimologija nas upućuje na poreklo izraza martirijum navodeći grčku reč mártyros koja znači svedok i latinsku reč martirium u značenju mučeništvo. Mada etimologija pominje još jednu grčku reč, martus koja se odnosi na svetitelja koji je postradao za Hristovu veru.
Tako su i sledbenici koji su od 2. do 3. veka mučeni i ubijani za pomenutu veru nazivani martiri ili mučenici.
Pojam martirijum se vezuje za hrišćanstvo, te za patnje i smrt onoga koji nevino strada za svoju veru.
Takođe može označavati i deo crkve u kome se nalazi grob mučenika koji su postradali boreći se za Hristovu veru. Naročito u ranohrišćanskoj arhitekturi martirijum je predstavljao grobnu crkvu mučenika. Ovi grobovi su bili prepoznatljivi po tome što su bili na grobljima izvan grada i obeležavali su se jednom nadgrobnom građevinom (tzv. edikulom), koja se pripisuje paganskim, prvenstveno antičkim grobovima.
Jedno od interesantnih saznanja jeste da se od 4. veka za pomenute mučenike koristi ime svetac. Naime, u ovom veku počelo je da se širi verovanje da su ostaci sledbenika postradalih za Hristovu veru sveti i da se ti stradalnici proglašavaju mučenicima i svetiteljima. U hrišćanskom svetu, od tada se mučenici sahranjuju u grobovima ili takozvanim kriptama. Još jedan podatak karakterističan za 4.vek jeste da su se crkve formirale od pomenutog martirijuma sa telom svetaca.
