Šta je imendan?
Dan kada se slavi svetac čije ime neko nosi.
Ako sretnemo na primer nekog Stefana, njegov imendan je dan Sv. Stefana koji on može da slavi ali i ne mora, to zavisi lično od osobe.
Rođendan i krsna slava se razlikuje od imendana i ne treba ih mešati, jer to nije isto.
Dalje, kod katoličkih zemalja kao što je slučaj sa Švedskom, 28. janura (na primer) slavi se imendan kralja Karla Gustava ali i svi drugi ljudi koji se tako zovu proslavljaju taj dan.
U katoličkim zemljama slavljenje imendana datira još od srednjeg veka i poklapali su se najčešće sa praznikom koji se slavi u ime nekog sveca i mučenika katoličke crkve. U početku se imendan uglavnom slavio samo na kraljevskim dvorovima i među aristokratijom, a kasnije prelazi i na šire stanovništvo.
Popularizacija slavljenja imendana kod hrišćana sa Zapada počinje od 13. veka. Prvo se praktikovao kod hrišćana sa Istoka, gde se pojavljuje kao običaj da se hrišćanima umesto običnih imena daju biblijska pa se tako i slavio imendan, prema kalendaru kada se slavi taj svetac.
Dalje, na primer, kod Grka na Kipru običaj je da se imendan slavi umesto rođendana. Tako će onaj ko se zove Ilija više da slavi Sv. Iliju nego datum svog rođenja.
Prema pravoslavnoj crkvi, postoje nepokretni i tzv. pokretni imendani. Ovi prvi padaju na isti datum svake godine, što je najčešće slučaj. Dok „pokretni“ imendani svake godine padaju na drugi datum.
