Prozodija, šta je to zapravo? Šta označava i kada se koristi ovaj pojam?
Lingvistička disciplina koja se bavi proučavanjem suprasegmentnih jedinica govora naziva se prozodija.
Iako smo svi mi bili u prilici da se na časovima srpskog jezika susretnemo sa pojmom prozodija, malo je onih koji su zapamtili tačno značenje i definiciju navedenog pojma.
Prozodija je pojam koji potiče iz grčkog jezika, preciznije od reči prosodia, što znači naglašavanje. Po definiciji, prozodija predstavlja ingvističku disciplinu koja se bavi proučavanjem suprasegmentnih jedinica govora, odnosno ona proučava one elemente govora koji su veći od vokala i konsonanata.
U okviru prozodije razlikujemo intonaciju, koja se bavi sintagmama i rečenicima, i akcentuaciju koja se bavi slogovima i rečima.
Jednostavnije rečeno, prozodija podrazumeva određeni sistem akcentovanja, odnosno zakonomernog naglašavanja delova određenih reči.
Bitno je istaći da kvalitet naglašavanja reči nije isti u svim jezicima, zbog čega postoji i više prozodijskih grupa. Što se tiče našeg jezika, on spada u drugu grupu u kojoj se slog istovremenom kvalitativno i kvantitavno diferencira.
Kvalitativno naglašavanje slogova podrazumeva melodijsku liniju glasa, dok se kvantitativno naglašavanje odnosi na nijansiranje trajanja izgovara, koje u zavisnosti od sloga može biti duže i kraće. Prema tome, naglašeni slog može biti dug sa uzlaznom ili silaznom melodijsom linijom i kratak sa ulaznom ili silaznom melodijskom linijom.
