Šta je to beatifikacija?
Akt pre kanonizacije jeste beatifikacija.
Kod rimokatolika ono što prethodi proglašenjem nekog za sveca, odnosno kanonizaciji jeste čin beatifikacije ili uključivanje u red blaženih od strane pape.
Etimolozi nas upućuju u poreklo pojma beatifikacija navodeći latinsku reč beatus koja u doslovnom prevodu i znači blažen.
Zato se neretko kaže da je beatifikacija u Rimokatoličkoj crkvi prvi stepen kanonizacije iliti proglašenje neke osobe za sveca.
Postoje i propisi o beatifikaciji, tačnije to su pravila koje je utvrdio specijalni sud Rimokatoličke crkve, a prema kojima se zna da li postoje ti svešteni i crkveni elementi svetosti da bi dotični pravednik mogao postati predmet verskog poštovanja svih vernika.
Prema Rimokatoličkoj crkvi za beatifikaciju su propisana najmanje dva čuda vezana za to svešteno lice. Sam proces beatifikacije završen je kada se kandidat proglasi za blaženog, kao prvi stepen svetosti. Ona predstavlja treći od četiri koraka procesa kanonizacije.
Beatifikacija je posthumna, što znači da se čin blaženog dobija posle smrti. Proglašenje blaženim u srednjem veku bila je u nadležnosti biskupa, a od 1634. godine taj čin dodeljuje papa.
Sama reč beatifikacija se koristi od 4. veka u antičkom gradu Kartagi, iako se veruje da je sama ideja o ovom činu znatno starija.
Papa koji je najviše dodelio beatifikacija ili proglasio pokojnika blaženim jeste papa Ivan Pavao II, a koji je i sam proglašen blaženim 2011. godine.
