Šta znači monoteizam?
Vera u jedno univerzalno božanstvo naziva se monoteizam.
Etnološki posmatrano reč monoteizam nastala je od grčkih reči monon u značenju jedan i Theos u značenju Bog. Po definiciji monoteizam predstavlja religiju u kojoj pripadnici iste, odnosno vernici veruju isključivo u jednog Boga.
Monoteizam možemo posmatrati u širem i užem smislu jer postoje religije koje su isključive odnosno priznaju postojanje samo jednog Boga. Sa druge strane određene religije dopuštaju i veruju u postojanje više božanstava, ali samo je jedan vrhovni Bog. Prema tome u užem smislu monoteizmu pripadaju hrišćanstvo, islam i budizam, dok u širem smislu pripadaju mu i bahaizam, zoroastrizam, atonizam, deizam, ravidaizam, sikizam, tenrikjo, kaodaizam, hinduizam i ekandar.
Postoji više različitih verovanja o nastanku monotoizma, a ustaljeno je mišljenje da je nastao u današnjoj Grčkoj tokom 17-og veka. U antičkim gradovima svaki grad imao je svog Boga zaštitnika kojem se molio. Sa pojavom apsolutnog dobra i zla došlo je do potrebe za isključivo jedno božanstvo koje će prestavljati ne samo stvaraoca života već i apsolutno i najveće dobro na svetu.
I dok su ranije narodi verovati u više Bogova, prinosili im žrtve i slično, vremenom evolucija je učinila da se više tih božanstava u određenim religijama spoji u jednog jedinog Boga. U Bibliji koja predstavlja najpouzdaniji natprirodni izvor svog učenja pre svega o životu predstavljen je samo jedan Bog što potvrđuje monoteizam.
