Šta je to metrika?
Nauka o stihovima naziva se metrika.
Šta može povezivati takt u muzici, funkciju razdaljine u geometriji ali i merenje stihova u književnosti? Odgovor daje pojam koji se upotrebljava u svim ovim oblastima, a to je metrika.
Izraz metrika potiče od grčke reči metrikē, a opisuje se kao teorija pesničke nadarenosti ili uopšteno nauka o stihovima. Metrika kao takva se deli na dva dela, pa prvi deo predstavlja nauku o merenju slogova, tzv. prozodika, dok se drugi deo metrike bavi poetskim stopama, odnosno stihovima i strofama.
U kniževnosti se metrika određuje kao tehnika građenja stihova zasnovana na metru, tačnije elemntu za merenje i klasifikovanje stihova kojim se služila helenska i rimska versifikacija (nauka o građenju stihova). S obzirom da se ritmička osnova grčkog stiha sastojala od smene niza dugih i kratkih slogova (kvantitet), dok je većinu modernih evropskih stihova činila smena naglašenih i nenaglašenih slogova (kvalitet), danas se pod pojmom metrika uglavnom podrazumeva grčko-rimska versifikacija ili kvantitativni ritam stiha.
Međutim, pojam metrika se koristi kako u muzici tako i matematici.
Matematika poznaje pojam metrike kao funkciju razdaljine koja definiše udaljenost između elemenata nekog skupa. Tako se skup sa metrikom naziva metrički prostor. Geometrija metriku koristi za vektorske izraze i prostore.
U muzici metrika je muzički metar koji prema definicij predstavlja tok naglašenih i nenaglašenih tonova. On se dalje određuje kroz podele na dvodelan, trodelan, četvorodelan i tako do dvanaestodelnog muzičkog metra. A najmanji deo muzičke kompozicije naziva se takt.
