Istorija je svedok da su se ljudi vekovima svetili jedni drugima na razne načine od najsvirepijih do onih suptilnih i stihijiskih, od komšijskih do onih međudržavnih. Mada one surove osvete na globalnom nivou ni danas nisu izuzetak što svakodnevno vidimo brojnim nemirima i građanskim ratovima na Bliskom istoku.
Odmazda je brutalna nesrazmerna osveta kojom se služi jača strana. Kao primer, masakr u Kragujevcu, poznat kao Kragujevački oktobar (1941. godine), kada je bilo masovno streljanje stanovništva ovog grada ali i okolnih mesta (među njima i sve razrede gimanzijalaca), jeste odmazda za delovanje ustanika na području okupirane Srbije. Nemački okupatori su ubili tada toliko nedužnih ljudi da je ovaj masakr jedan od najvećih ratnih zločina počinjenih na prostoru Jugoslavije u Drugom svetskom ratu.
Odmazda je vrsta osvete koja se često realizuje na svirep način.
Prema jednoj od definicija, osveta je svesno činjenje štete drugom pojedincu ili grupi, a koje se javlja kao odgovor na štetni čin (stvarni ili percipirani) za koji se smatra odgovornim taj isti pojedinac ili grupa.
Istorija je pokazala da je žudnja za osvetom toliko jaka da predstavlja jednu od najstarijih i najuniverzalnijih ljudskih osećaja. Razni su pokušaji društva da razviju posebne, specifične običaje ali i pravo kako bi smanjili neželjene posledice osvete.
