Šta je to reostat?
Otpornik koji ima dva priključka, jedan fiksni i drugi klizni naziva se reostat.
Reč reostat je veoma retka i ako se ne bavite zanimanjem koje podrazumeva korišćenje iste male su šanse da ste čuli za nju.
Po etimologiji reč reostat dolazi iz grčkog jezika i ima značenje otpornika sa prilagodljivim otporom. Preciznije možemo reći da se pojam reostat odnosi na otpornik koji poseduje dva priključka. Jedan priključak je fiksni, a drugi je klizni. Reostat se najčešće koristi za regulisanje jačine struje u strujnom kolu za razliku od potenciometra koji kao što je već poznato služi da reguliše napon.
Uz pomoć reostart može se povećatavi ili smanjivati jačina struje i to pomeranjem klizača koji se na njemu nalazi. Pomeranjem ovog klizača menja se otpor između priključaka reostata što automatski povećava ili smanjuje jačinu struje, odnosno tako dolazi do promene u strujnom kolu.
Otporni materijal se često nalazi u obliku žice, a ne otpornog filma kako bi po pravilu trebalo da bude jer tako je mogće kontrolisati strujna kola veći dimenzija, pre svega u cilju dobijanja veće toplotne energije. Za manja strujna kola gde je potrebno manje snage i mamnje energije može se koristiti i potenciometar koji će u ovom slučaju imati ulogu reostata.
Bitno je istaći da reostati mogu biti razičitih oblika i praviti se od različitih materijala, a sve zavisi od toga gde i zašto se primenjuju. Bitna je i njihova podela na linearne i nelinearne. Kod linearnik promena otpora vrši se linearno zajedno sa pomeranjem klizača, dok za nelinerane ne važi ovu pravilo već se promena otpora vrši logaritamski.
